ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ Ιστορική αναδρομή: ιδρύθηκε το 1957 με τη συνθήκη της Ρώμης

Σήμερα περιλαμβάνει 28 χώρες: Γαλλία, Γερμανία, Βέλγιο, Δανία, Λουξεμβούργο, Ιταλία, Ολλανδία, Μ. Βρετανία, Ιρλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ελλάδα, Φινλανδία, Αυστρία, Σουηδία, Κύπρος, Τσεχία, Σλοβακία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Ουγγαρία, Μάλτα, Σλοβενία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Κροατία.

Η  Ελλάδα εντάχθηκε στην Ε. Ε το 1981

Η συνθήκη του Μάαστριχτ επικύρωσε την προσπάθεια για συνεργασία σε όλα επίπεδα και έθεσε τις βάσεις για τη φιλία και την υπέρβαση των συνόρων, καθιερώνοντας κοινό νόμισμα.

Σκοπός Ε. Ε: η συνένωση των κρατών της Ευρώπης στον οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό και πολιτιστικό τομέα με στόχο την επίλυση των αντίστοιχων προβλημάτων. Συγκεκριμένα επιδιώκεται σταθεροποίηση των τιμών, ελεύθερη διακίνηση εργατών, κεφαλαίων και υπηρεσιών, ανύψωση του βιοτικού επιπέδου των μελών, κατάργηση τελωνειακών δασμών, περιφρούρηση της ευρωπαϊκής ενότητας και ειρήνης.

Αναγκαιότητα συνένωσης ευρωπαϊκών κρατών:

1. κατάρρευση «παγκόσμιας τάξης πραγμάτων». Η κατάρρευση των χωρών του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού» (κομμουνιστικά καθεστώτα), ανέτρεψε την παγκόσμια «ισορροπία», με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε σε μια νέα κατάσταση αμφισβήτησης και αταξίας (αναδιανομή συμφερόντων, διεκδίκηση νέων σφαιρών επιρροής…),στη διαμόρφωση δηλαδή ενός νέου πολιτικο-οικονομικού κατεστημένου, σε «νέα τάξη πραγμάτων». Είναι εμφανής πλέον η παρουσία της Ευρώπης με ουσιαστικές διεκδικήσεις στο διεθνές προσκήνιο.

2. εδαφικές και πολιτικές ανακατατάξεις (δημιουργία νέων κρατών, αλλαγή συνόρων, ενοποιήσεις…) που προκαλούν εντάσεις και πυροδοτούν συγκρούσεις.

3.αναβίωση εθνικιστικών κινημάτων, που προκάλεσε έξαρση του εθνικισμού και μαζικές μετακινήσεις-μεταναστεύσεις  πληθυσμού και τη δημιουργία έντονου προσφυγικού προβλήματος κυρίως στις χώρες υποδοχής, με αποτέλεσμα την ενίσχυση συντηρητικών τάσεων και ρατσιστικών φαινομένων (ξενοφοβία)

4. κορύφωση θρησκευτικού φανατισμού, που θέτει στο προσκήνιο τον κίνδυνο επέκτασης της επιρροής του ισλαμικού στοιχείου στα νότια της Ευρώπης (ισλαμικό τόξο), κάτι που αφορά άμεσα και τη χώρα μας.

5. δυσεπίλυτα προβλήματα, όπως φτώχεια, ανεργία, τρομοκρατία, μόλυνση περιβάλλοντος…, που επηρεάζουν όλες τις χώρες, καθιστούν αναγκαία τη συνεργασία σε όλους τους τομείς, καθώς και την ενίσχυση της διεθνούς αλληλεγγύης (αποστολή διεθνών ειρηνευτικών αποστολών, ανθρωπιστικής βοήθειας…), ενδυναμώνουν την αλληλεξάρτηση των κρατών και διανοίγουν νέα προοπτική στις σχέσεις των κρατών.

Ενοποιητικά χαρακτηριστικά Ε.Ε:

α. ανάμνηση ενός κοινού φυλετικού παρελθόντος ( π. χ γλώσσα- ινδοευρωπαϊκό δέντρο γλωσσών)

β.σημείο εκκίνησης του ευρωπαϊκού πολιτισμού είναι το αρχαιοελληνικό θαύμα, ένας λαμπρός πολιτισμός στη νοτιοανατολική άκρη της Ευρώπης που παράγει και αφομοιώνει επιδράσεις και τις προσφέρει σ’ ολόκληρη την ήπειρο για αιώνες

γ. ο ρωμαϊκός πολιτισμός ως άξιος διάδοχος του αρχαιοελληνικού

δ. η χριστιανική αντίληψη και ηθική

ε. η τέχνη, η φιλοσοφία, ο ανθρωπισμός, τα πολιτικά ιδανικά, η επιστήμη

στ.μεγάλοι πρωτοπόροι, όπως Ευριπίδης, Γαλιλαίος, Μαρξ, Φρόυντ

Ωφέλειες που προκύπτουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση:

α) οικονομικός τομέας

·  ανάπτυξη τεχνολογίας, εμπορίου, βιομηχανίας

· εκσυγχρονισμός παραγωγικής μηχανής, προσαρμογή σε νέες μεθόδους παραγωγής λόγω του διεθνούς ανταγωνισμού, δανεισμός τεχνογνωσίας

·   αύξηση παραγωγής, βελτίωση ποιότητας των προϊόντων

·  εξασφάλιση και αξιοποίηση νέων πηγών ενέργειας

· ενίσχυση της οικονομίας που ισχυροποιεί την Ευρώπη έναντι των άλλων οικονομικών δυνάμεων του πλανήτη και εξασφαλίζει την ειρήνη

· ενιαία αγορά, ελεύθερη διακίνηση αγαθών, κεφαλαίων και εργαζομένων

· τεχνική και χρηματική βοήθεια στα κράτη μέλη για την ανόρθωση της οικονομίας τους

· εναρμόνιση της νομοθεσίας των χωρών της κοινότητας σε θέματα φορολογικά, δασμολογικά και εργασιακά, που ανοίγουν προοπτικές για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας, τις οικονομικές αποδοχές, τη δυνατότητα απόκτησης φτηνότερων προϊόντων με την κατάργηση των τελωνειακών δασμών → άνοδος βιοτικού επιπέδου

· καταπολέμηση ανεργίας και υποαπασχόλησης με οικονομικά προγράμματα ενοποίησης και διακίνησης κεφαλαίων και υπηρεσιών

·  ενίσχυση τουρισμού μέσω των φιλικών σχέσεων και της επικοινωνίας

β) κοινωνικός τομέας:

· συστηματοποίηση προσπάθειας επίλυσης κοινωνικών προβλημάτων (οικολογική καταστροφή, τρομοκρατία…)

· προώθηση άμιλλας,  καλλιέργεια σεβασμού,  ανάπτυξη στα κράτη-μέλη μιας  πανευρωπαϊκής συνείδησης

γ) πολιτικός τομέας:

· κατοχύρωση πολιτικής ελευθερίας και ισότητας, διατήρηση αυτονομίας, χωρίς την ανάγκη προσκόλλησης σε κάποια μεγάλη δύναμη

· προστασία από τις επεκτατικές διαθέσεις άλλων εθνών, περιφρούρηση συνόρων

·  ενίσχυση θεσμών, εύρυθμη λειτουργία νόμων

· διεύρυνση δημοκρατικών διαδικασιών-κοινοβουλευτικού συστήματος και αποτροπή αυθαίρετων καθεστώτων

· απόκτηση ορθής πολιτικής συνείδησης, διεκδίκηση δικαιωμάτων, καθιέρωση ισοτιμίας

· παραμερισμός πολιτικών παθών και προκαταλήψεων του παρελθόντος, καλλιέργεια πολιτικής ωριμότητας και υπευθυνότητας → κίνητρο συνύπαρξης και ενότητας πολιτικών φορέων, πολιτών και πολιτικών με στόχο την αναβάθμιση της πολιτικής ζωής

· προώθηση της ιδέας της ειρήνης και της συναδέλφωσης

δ) πολιτιστικός τομέας:

· ανταλλαγή μηνυμάτων και απόψεων, ανάπτυξη σκέψης με τον πλούτο των εμπειριών και τη γνωριμία με τα πνευματικά και πολιτιστικά επιτεύγματα των άλλων, την αλληλογνωριμία, την καλλιτεχνική αλληλοβοήθεια, την επαφή με νέους τρόπους έκφρασης, τη γνωριμία με άλλους πολιτισμούς, γενικότερα την ανάπτυξη του πολιτισμού

· προώθηση γραμμάτων και τεχνών, εκσυγχρονισμός εκπαίδευσης, δημιουργία     πνευματικών επιτευγμάτων με τη γόνιμη αφομοίωση θετικών εκφάνσεων άλλων πολιτισμών

·  συνεργασία στο χώρο της επιστήμης και της τέχνης που προάγει το πνεύμα και απαλλάσσει από το φανατισμό

Προβλήματα- δυσκολίες για την Ευρωπαϊκή ενοποίηση:

· διαφορά πλούσιων – φτωχότερων χωρών, που οδηγεί τις πρώτες σε ηγεμονικές θέσεις και τις δεύτερες σε υποταγή και οικονομική εξάρτηση

·   έμφαση και βαρύτητα στις οικονομικές σχέσεις, με κίνδυνο να μεταβληθεί η Ε. Ε σε μια απέραντη μεταπρατική κοινωνία, που θα βουλιάζει στο τέλμα της δήθεν ευημερίας της

·  κίνδυνος να απειληθεί η πολύτιμη στην ετερότητά της κληρονομιά κάθε λαού, με την ισοπέδωση της γλώσσας και της νοοτροπίας, την ακύρωση της ιστορικής μνήμης, την αλλοίωση των τρόπων ζωής, των εθίμων, όλων αυτών που αποτελούν την ταυτότητα και την ιδιαιτερότητα των λαών

·        λανθάνοντες ή φανεροί εθνικισμοί και ανταγωνισμοί μεταξύ των κρατών, που οδηγούν στην ξενοφοβία και το ρατσισμό

Μέτρα για την αντιμετώπιση των αρνητικών συνεπειών-κινδύνων:

· ισότητα, κοινοτική αλληλεγγύη, συνεργασία, βοήθεια μιας χώρας προς μια άλλη, χωρίς σκοπιμότητες και τάσεις ηγεμονισμού

· έμφαση όχι μόνο στη βάση της οικονομικής σύγκλησης, αλλά και  στην ευημερία του ανθρώπου, υλική και πνευματική, και όχι αύξηση των οικονομικών δεικτών από τη μια και από την άλλη όξυνση των κοινωνικών προβλημάτων (ανεργία, βία, ρατσισμός…)

· πολιτισμική πολυφωνία, σεβασμός και αξιοποίηση της πλούσιας πολιτιστικής παράδοσης κάθε λαού

· αναβάθμιση εκπαίδευσης, εκσυγχρονισμός παιδείας, ανθρωπιστική θωράκιση κάθε λαού, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τους κινδύνους και να διαφυλάξει την εθνική του ιδιαιτερότητα

· συστηματική προσπάθεια ασθενέστερων χωρών να αναπτύξουν και να αξιοποιήσουν όλους τους τομείς παραγωγής, για να παρακολουθήσουν τις υπόλοιπες στην τροχιά ανάπτυξης

· αναβίωση αξιών, όπως η αρετή, η ελευθερία, η δημοκρατία, η προώθηση των ανθρωπιστικών ιδεωδών

Η Ελλάδα και η Ε. Ε

·  Η έντονη διεθνική συνεργασία και η επαφή των λαών καθιστά αναγκαία σήμερα τη συμμετοχή της χώρας μας στην Ε.Ε. Διαφορετική αντιμετώπιση της συγκεκριμένης πραγματικότητας εγκυμονεί τον κίνδυνο απομόνωσης της χώρας. Η νευραλγική γεωπολιτική θέσης της και ο πλούτος της πολιτιστικής της κληρονομιάς προσδιορίζουν και το πλαίσιο δράσης της χώρας μας.

Συγκεκριμένα η Ελλάδα επιδιώκει με τη συμμετοχή της στην Ε.Ε:

· οικονομική ανάκαμψη μέσω της αύξησης της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, επιδίωξη επωφελών οικονομικών συνεργασιών στη διεθνή αγορά καθώς και αξιοποίηση της βοήθειας από τα κοινοτικά κονδύλια, που θα εξασφαλίσουν προϋποθέσεις ανάπτυξης και συμπόρευσης με τα προηγμένα κράτη της Ευρώπης

· διασφάλιση ειρήνης, προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δημοκρατικών θεσμών με στόχο τη σταθεροποίηση κυρίως στην περιοχή της Βαλκανικής, αλλά και στον ευρύτερο διεθνή χώρο

· ενεργητική συμμετοχή και ισχυρή διπλωματική παρουσία με την ανάληψη ανάλογων πρωτοβουλιών στο διεθνές προσκήνιο, που θα της επιτρέψει να αναλάβει δυναμικό ρόλο και να μην παραμείνει απλώς θεατής των εξελίξεων

· διατήρηση της πολιτιστικής φυσιογνωμίας και προστασία της πολιτιστικής  κληρονομιάς σε συνδυασμό με τη συστηματική προβολή  στο διεθνή χώρο καθώς και με την ισχυρή παρουσία της στο χώρο των γραμμάτων – τεχνών -επιστημών θα συμβάλλει στην πραγμάτωση του εκσυγχρονισμού και της προόδου

Συμβολή της Ελλάδας στην Ε. Ε:

· πνευματικός ρόλος: με την αξιόλογη πνευματική της παράδοση η Ελλάδα μπορεί να προσφέρει στον τεχνοκρατούμενο δυτικό πολιτισμό τα γόνιμα ανθρωπιστικά στοιχεία της παράδοσής της και την αίσθηση του μέτρου του αρχαίου κλασικού πνεύματος, που μπορούν να απαλλάξουν την Ευρώπη από το μηδενισμό και την άρνηση

·  η Ελλάδα κυματοθραύστης της ισλαμικής επιρροής στο χώρο των Βαλκανίων

·  βοήθεια σε περίπτωση ανάγκης με το ναυτικό της στόλο

Κίνδυνοι για την Ελλάδα από την ένταξή της στην Ε. Ε:

· αθρόα εισαγωγή ξένων προϊόντων, εισβολή πολυεθνικών εταιριών, ξένων κεφαλαίων και μονοπωλίων, που οδηγούν σε οικονομική εξάρτηση της χώρας

· αλλοτρίωση εθνικής ταυτότητας και αυτοσυνειδησίας, μιμητισμός, λόγω της ξενομανίας, της εθελοδουλίας, του κρυμμένου συμπλέγματος κατωτερότητας και της εξασθενημένης ηθικής, εθνικής και πολιτικής συνείδησης

· Συμπέρασμα: Παρά τους κινδύνους από τη συνένωση των ευρωπαϊκών κρατών, το όραμα παραμένει. Ο φόβος άλλωστε δε δικαιολογεί την υπαναχώρηση αλλά επιβάλλει την πραγμάτωση του ευρωπαϊκού οράματος. Στην εποχή μας η συνεργασία είναι αίτημα των καιρών και είναι αδύνατο να το αγνοούμε. Η ευθύνη διαμόρφωσης μιας καλύτερης Ευρώπης βαραίνει τη χώρα μας όπως και όλες τις υπόλοιπες χώρες.

Μια άποψη: «Η στενότερη σύνδεση της Ελλάδας με τη Δυτική Ευρώπη επιβάλλει να απαλλαγούμε από το στείρο μιμητισμό. Να σκεπτόμαστε ελληνικά, να βλέπουμε ελληνικά, να δημιουργούμε ελληνικά. Δε μας χρειάζονται οι φίλοι μας, για να γίνουμε ένα πιόνι όμοιο μ’ αυτούς. Μας χρειάζονται, για να μείνουμε Έλληνες…»                                                                                         Κ. Τσάτσος

ευρωπαική ένωση

View more presentations or Upload your own.