Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

Αντώνης Σαμαράκης "Το ποτάμι"

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ (βιογραφικό σημείωμα από τη wikipedia)

Ο Αντώνης Σαμαράκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1919.Μετά το απολυτήριο απο το Β' Γυμνάσιο σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής συμμετείχε στην εθνική αντίσταση. Το 1944 συνελήφθη από τους Ναζί και καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά κατάφερε να αποδράσει. Το 1963 νυμφεύτηκε την Ελένη Κουρεμπανά.

Εργάσθηκε ως εμπειρογνώμων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας των Ηνωμένων Εθνών σε πολλές χώρες για κοινωνικά θέματα και το 1989 ανακηρύχθηκε Πρεσβευτής Καλής Θέλησης της UNICEF για τα παιδιά του 
κόσμου.

Η πρώτη του ουσιαστική εμφάνιση στον λογοτεχνικό χώρο γίνεται το 1954 με την έκδοση της συλλογής διηγημάτων Ζητείται ελπίς. Πρόκειται για έναν από τους περισσότερο μεταφρασμένους Έλληνες πεζογράφους, καθώς τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες.

Το έργο του Σαμαράκη έχει έντονο το στοιχείο της κοινωνικής καταγγελίας και αντικατοπτρίζει τις προσωπικές του ανησυχίες για το παρόν και το μέλλον της σύγχρονης κοινωνίας. Χρησιμοποίησε απλή γλώσσα
και μη επιτηδευμένο ύφος και προσέγγισε τα θέματά του από μια έντονα ανθρωποκεντρική γωνία.
Χαρακτηριζόταν από την αγάπη του για τους νέους. Δική του ιδέα ήταν η δημιουργία της Βουλής των Εφήβων, που οδήγησε στη διοργάνωση άτυπων συνεδριάσεων της Βουλής, όπου δίνεται ο λόγος σε νέους από όλη τη χώρα.
Ο Αντώνης Σαμαράκης έφυγε από τη ζωή στις 8 Αυγούστου του 2003. Σύμφωνα με επιθυμία του, το σώμα του δωρήθηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για έρευνες των φοιτητώv της Ιατρικής.




   
Ο ιδεολογικός κόσμος του Αντώνη Σαμαράκη, όπως ο ίδιος τον προσδιόριζε στο video που ακολουθεί από το αρχείο της ΕΡΤ.


"Το ποτάμι"  

Ανήκει στην πρώτη συλλογή διηγημάτων του Σαμαράκη, "Ζητείται ελπίς" , και είναι ένα από τα ωραιότερα κείμενα αντιπολεμικής λογοτεχνίας, γεμάτο ανθρωπιά και ελπίδα για έναν κόσμο ειρηνικό, με τους λαούς συναδελφωμένους να χαίρονται την ομορφιά της ζωής, μακριά από τη βία του πολέμου, το φόβο και την ψυχική εξαχρείωση.
Δείτε ανάλυση του διηγήματος εδώ και εδώ, αλλά και εδώ 

Το διήγημα του Σαμαράκη αποτέλεσε τη βάση για να γυριστεί από το σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο η ομώνυμη ταινία "Το Ποτάμι" (1960), μια ταινία που έφερε το σκηνοθέτη σε σύγκρουση με τους Αμερικανούς συμπαραγωγούς ως προς το τελικό μοντάζ της με αποτέλεσμα να προβληθεί (και να βραβευθεί) στην Εβδομάδα Ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1960 σε δύο διαφορετικές εκδοχές, αλλά να μην κυκλοφορήσει ποτέ στο εμπορικό δίκτυο. (πηγή:http://www.cinephilia.gr/index.php/prosopa/hellas/1527-nikos-koundouros-2)
Σενάριο:

ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ, ΚΑΜΠΑΝΕΛΛΗΣ ΙΑΚΩΒΟΣ, ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ ΝΙΚΟΣ

Σενάριο Αρχική Πηγή:
ΣΑΜΑΡΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ


Σύνοψη της υπόθεσης:

Στην ταινία εκτυλίσσονται τέσσερις διαφορετικές ιστορίες, με συνδετικό κρίκο τις όχθες ενός ποταμού. Τρεις ληστές κλέβουν ένα σταυρό και, ενώ προσπαθούν να περάσουν το ποτάμι, ο ένας (Τίτος Βανδής) χάνεται μαζί με το λάφυρο. Ένας στρατιώτης (Ανέστης Βλάχος), λίγες μέρες πριν απολυθεί, συνομιλεί, μέσω της μουσικής του μπουζουκιού και του τραγουδιού, με έναν αντίπαλο της άλλης όχθης και δέχεται τα πυρά του. Η κόρη ενός στρατιωτικού φεύγει από το σπίτι της και γίνεται φίλη ενός κτηνοτρόφου (Βαγγέλης Ιωαννίδης). Ένα ερωτευμένο ζευγάρι δραπετεύει και καταφεύγει στο ποτάμι, γλιτώνοντας σαν από θαύμα το θάνατο σε ένα ναρκοπέδιο, και ο πατέρας (Γιώργος Εμιρζάς) της κοπέλας δίνει τη συγκατάθεσή του για να παντρευτούν. (πηγή: http://www.tainiothiki.gr/v2/filmography/view/3/2646) 
Για τις ανάγκες τις ταινίας ο Μάνος Χατζιδάκις έγραψε ένα και μοναδικό τραγούδι που τραγούδησε ο Ορφέας Κρεούζης (υποθετικά ο Ανέστης Βλάχος, που απλώς ανοιγόκλεινε τα χείλια)  

 


Μια σύγχρονη σκηνοθετική εκδοχή του ομότιτλου διηγήματος του Σαμαράκη από το 
Μιχάλη Φελάνη:
 



 Ανάλυση του διηγήματος  (κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ΄Λ, σελ 231) δείτε εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου