Θεσσαλονίκη, Μέρες του 1969 μ.Χ. Αναγνωστάκης Μανόλης
Στην οδό Αιγύπτου ―πρώτη πάροδος δεξιά― Τώρα υψώνεται το μέγαρο της Τράπεζας Συναλλαγών Τουριστικά γραφεία και πρακτορεία μεταναστεύσεως. Και τα παιδάκια δεν μπορούνε πια να παίξουνε από τα τόσα τροχοφόρα που περνούνε. Άλλωστε τα παιδιά μεγάλωσαν, ο καιρός εκείνος πέρασε που ξέρατε Τώρα πια δε γελούν, δεν ψιθυρίζουν μυστικά, δεν εμπιστεύονται, Όσα επιζήσαν, εννοείται, γιατί ήρθανε βαριές αρρώστιες από τότε Πλημμύρες, καταποντισμοί, σεισμοί, θωρακισμένοι στρατιώτες· Θυμούνται τα λόγια του πατέρα: εσύ θα γνωρίσεις καλύτερες μέρες Δεν έχει σημασία τελικά αν δεν τις γνώρισαν, λένε το μάθημα οι ίδιοι στα παιδιά τους Ελπίζοντας πάντοτε πως κάποτε θα σταματήσει η αλυσίδα Ίσως στα παιδιά των παιδιών τους ή στα παιδιά των παιδιών των παιδιών τους. Προς το παρόν, στον παλιό δρόμο που λέγαμε, υψώνεται Η Τράπεζα Συναλλαγών ―εγώ συναλλάσσομαι, εσύ συναλλάσσεσαι αυτός συναλλάσσεται― Τουριστικά γραφεία και πρακτορεία μεταναστεύσεως ―εμείς μεταναστεύουμε, εσείς μεταναστεύετε, αυτοί μεταναστεύουν― Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει, έλεγε κι ο Ποιητής Η Ελλάδα με τα ωραία νησιά, τα ωραία γραφεία, τις ωραίες εκκλησιές Η Ελλάς των Ελλήνων. (από το Ποιήματα 1941-1971, Νεφέλη 2000)
Πηγή:Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού
Η ταινία του Γιώργου Τζαβέλα με την Ειρήνη Παππά στο ρόλο της Αντιγόνης και το Μάνο Κατράκη στο ρόλο του Κρέοντα συνιστά την πρώτη απόπειρα μεταφοράς αρχαίου δράματος στην κινηματογραφική οθόνη. Παρότι αρχικά επικρίθηκε στην Ελλάδα, στη συνέχεια διακρίθηκε σε αρκετά φεστιβάλ του εξωτερικού. Μισό αιώνα μετά θεωρείται μια από τις σημαντικότερες μεταφορές αρχαίας τραγωδίας στον κινηματογράφο.
Η «Αντιγόνη» πιθανότατα παρουσιάστηκε στα Μεγάλα Διονύσια του 442 π.Χ. και ο Σοφοκλήςφέρεται να έγραψε την τραγωγία από αντίδραση για την εξορία του Θεμιστοκλή, ήρωα της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας, το δίπολο όμως ελεύθερη ατομική βούληση και τυραννική κρατική εξουσία παραμένει ακόμη επίκαιρο. Με το έργο του αυτό ο Σοφοκλής επεξεργάζεται την υποχρέωση για τήρηση των ηθικών νόμων έστω και αν αυτό σημαίνει αντίσταση κατά των νόμων της Πολιτείας.
Θέτει το ερώτημα αν οι «αιώνιοι» θεσμοί γίνονται τίμημα στον βωμό των μικροπολιτικών συμφερόντων και με βάση την αρχή ότι ο πολίτης έχει μεν ελεύθερη θέληση αλλά παράλληλα πρέπει να τιμάει τους θεούς και τα έθιμα, οδηγεί το δράμα προς το τέλος του: ο Κρέοντας αποφασίζει να τιμωρήσει όποιον καταπατεί τους νόμους - εδώ την Αντιγόνη που αψήφησε την εντολή του και κήδεψε τον αδερφό της - για να τιμωρηθεί ο ίδιος από τους θεούς με το χαμό της οικογένειάς του.
Βραβεία:
2 βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1961 (μουσικής και α' γυναικείου ρόλου)
Υποψηφιότητα για Χρυσή Άρκτο στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου
Υποψηφιότητα για βραβείο Samuel Goldwyn καλύτερης ταινίας στις Χρυσές Σφαίρες
2 βραβεία στο Φεστιβάλ Σαν Φρανσίσκο (σκηνοθεσίας και α’ ανδρικού ρόλου)
Βραβείο α' γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Λονδίνου 1961
Επιλέχθηκε ανάμεσα στις 10 καλύτερες ταινίες της χρονιάς 1961 από την Ένωση Ανταποκριτών Ξένου ΤύπουΑμερικής
Η ταινία θα πάρει και το βραβείο σκηνοθεσίας ενώ θα αγκαλιαστεί από τους ανταποκριτές του Ξένου Τύπου στην Αμερική, που την κατέταξαν στις 10 καλύτερες για το 1961. Πηγή: www.lifo.gr
Στις 13 Δεκεμβρίου 1943 ημέρα Δευτέρα, πραγματοποιήθηκε μία από τις μεγαλύτερες θηριωδίες στον ελληνικό χώρο κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου Πολέμου με την ολοκληρωτική σφαγή των Καλαβρύτων, από στρατιώτες της γερμανικής 117ης Μεραρχίας Καταδρομών, στο πλαίσιο της επιχείρησης «Καλάβρυτα» (Unternehmen Kalavryta). Διαβάστε περισσότερα εδώ και εδώ
Δύο έφηβοι μοναχοί από το Θιβέτ αυτοπυρπολήθηκαν έξω από
μοναστήρι στην Κίνα Οι δύο νεαροί, δεκαεπτά και δεκαοκτώ ετών μοναχοί από το
Θιβέτ, πέθαναν αργότερα την ίδια ημέρα στο νοσοκομείο.
Μάρτυρες αναφέρουν πως οι δύο μοναχοί φώναζαν συνθήματα κατά
της κινεζικής πολιτικής στο Θιβέτ, χωρίς ωστόσο να έχει προκύψει κάποια
πληροφορία από την κινεζική αστυνομία και τα κινεζικά μέσα, τα οποία σπάνια
κάνουν αναφορές σε τέτοιου τύπου συμβάντα.
Οι υποστηρικτές του κινήματος απελευθέρωσης του Θιβέτ
ισχυρίζονται ότι τέτοιες πράξεις
αυτοθυσίας αποτελούν
συνέπεια της σκληρής στάσης της Κίνας απέναντι στο Θιβέτ, ενώ
η κινεζική πλευρά διατείνεται πως υπεύθυνος για τις πράξεις
αυτοθυσίας είναι ο Δαλάι Λάμα, ο οποίος μάλιστα τις παρακινεί – κάτι που ο
ίδιος αρνείται.
Τέλος, τη δυσαρέσκειά της εκφράζει η Θιβετιανή πλευρά για τη
μερική δημοσιότητα που
έχει αποδοθεί διεθνώς
στις πράξεις αυτοθυσίας των θιβετιανών μαρτύρων, σε αντίθεση με
ανάλογες πράξεις άλλης εθνικότητας μαρτύρων, όπως λόγου χάρη
η αυτοκτονία του
Τυνήσιου που
πυροδότησε την Αραβική άνοιξη.
Αυτοπυρπολήθηκαν δύο άνδρες στην Ιταλία,λόγω οικονομικών προβλημάτων…
Εκρηκτικές διαστάσεις παίρνει η οικονομική κρίση και στην Ιταλία, όπου οι πολίτες,
αδυνατώντας να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους έχουν φθάσει στο σημείο να
αυτοπυρπολούνται. Σήμερα μόνο, το επιχείρησαν να δύο άνδρες σε Μπολόνια και Βερόνα.
Συγκεκριμένα, στη Μπολόνια, νωρίτερα σήμερα, επιχείρησε να αυτοπυρποληθεί ένας
58χρονος μπροστά από μια υπηρεσία είσπραξης φόρων.
Σε τρεις διαφορετικές επιστολές που βρέθηκαν μέσα στο αυτοκίνητό του, ο απελπισμένος
οικοδόμος προσπαθεί να εξηγήσει την πράξη του: «είμαι ένας άνθρωπος που πλήρωνε
πάντα τους φόρους που όφειλε στο κράτος. Τώρα, όμως, δεν αντέχω άλλο», έγραψε,
μεταξύ άλλων, στις επιστολές αυτές.
Νωρίτερα, σε ανάλογη πράξη είχε προχωρήσει στην πλατεία του δημαρχείου της Βερόνα,
ένας νεαρότερος άνδρας, 27 χρονών, από το Μαρόκο. Ο λόγος που προχώρησε σε αυτήν
την πράξη είναι το γεγονός ότι είχε να πληρωθεί από το Νοέμβρη.
Κουρδιστάν: Οι τραγικές συνθήκες που οδηγούν τις γυναίκες στην αυτοπυρπόληση
Περίπου 10.000 γυναίκες έχουν βάλει τέλος στη ζωή τους με
αυτόν τον τρόπο από το 1991 μέχρι και
σήμερα στα εδάφη των Κούρδων στο Ιράκ, συμπεριλαμβανομένων κοριτσιών ηλικίας
12,13 και 14 ετών.
«Το φαινόμενο μπορεί να γίνει κατανοητό μόνο αν εντοπιστεί
το πρόβλημα στο ευρύτερο
πλαίσιο των
δικαιωμάτων των γυναικών στο Κουρδιστάν. Όσες έχουν επιζήσει από αυτήν
την πράξη αυτοτιμωρίας, εξηγούν ότι αισθάνθηκαν παγιδευμένες
μέσα σε παραδόσεις που
τους επέβαλε η
οικογένειά τους, όπως γάμοι που δεν ήθελαν να κάνουν, ακόμα και
αρραβώνες με ξαδέλφια τους ή άλλους συγγενείς. Η πλειοψηφία των γυναικών αυτών
έχουν αντιμετωπίσει επίσης πολλαπλά κρούσματα ενδοοικογενειακής
βίας από τον πατέρα,
τον σύζυγό ή τα πεθερικά τους», συμπληρώνει ο Σακέρ,
εκπρόσωπος της «Wadi»
Αδύναμες να υπερασπίσουν τον εαυτό τους σε μια κοινωνία που
της θεωρεί κατώτερες,
αλλά και σε μια
πολιτεία η οποία δεν παίρνει κανένα ουσιαστικό μέτρο για να τις
προστατέψει, τα
θύματα στρέφονται στην αυτοκτονία, ως μοναδική πράξη «σωτηρίας».
Αισθάνονται ότι είναι ήδη ψυχικά νεκρές και αποφασίζουν να
σκοτώσουν και το σώμα τους.
Jan Palach: Όταν η αυτοπυρπόληση γίνεται κραυγή πολιτικής διαμαρτυρίας
Η αυτοπυρπόληση είναι τακτική διαμαρτυρίας που ακολουθείται
κυρίως από Θιβετιανούς
και Άραβες, ωστόσο, δεν
είναι λίγοι εκείνοι που έδωσαν τέλος στη ζωή τους με αυτό τον τρόπο, μεσούντος
του Ψυχρού Πολέμου.
Ούτε 50 χρόνια δεν έχουν περάσει από εκείνη την 19η
Ιανουαρίου του ’69, τη μέρα που
ο Τσέχος φοιτητής Jan
Palach αυτοπυρπολήθηκε. Το σύμφωνο της Βαρσοβίας, που
«επέτρεψε» την εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης στην
Τσεχοσλοβακία, ήταν η αιτία της
θανάσιμης πολιτικής διαμαρτυρίας του Palach. Την κηδεία του
ακολούθησε μεγάλη
πορεία διαμαρτυρίας.
(πηγή:http://3pointmagazine.gr/)
Κώστας Γεωργάκης
Ο Κώστας Γεωργάκης (1948 - 1970) ήταν φοιτητής που
αυτοπυρπολήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για
τη δικτατορία στην Ελλάδα.
Έτσι, στις 19 Σεπτεμβρίου 1970, τα ξημερώματα, στην πλατεία
Ματεότι της Γένοβας, μπροστά από το δικαστικό μέγαρο, περιέλουσε εαυτόν με
βενζίνη και αυτοπυρπολήθηκε, φωνάζοντας «Το έκανα για χάρη της Ελλάδας, ζήτω η
δημοκρατία, όλοι οι Ιταλοί ας αναφωνήσουν : Ζήτω η ελεύθερη Ελλάδα». Στη συνέχεια
μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου και πέθανε μετά από λίγες ώρες. Η κηδεία του
έγινε στη Γένοβα στις 23 Σεπτεμβρίου Το περιστατικό αποσιωπήθηκε από τη
δικτατορία, προκάλεσε όμως έντονη αίσθηση
στη διεθνή κοινότητα. Η σορός του μεταφέρθηκε στην Κέρκυρα
με καθυστέρηση τεσσάρων μηνών, λόγω εσκεμμένων κωλυσιεργιών της Χούντας, και
ενταφιάστηκε στο Α΄ Νεκροταφείο.
Σήμερα στο σημείο που αυτοπυρπολήθηκε υπάρχει αναμνηστική πλάκα
με την επιγραφή στα Ιταλικά:
Al giovane
Greco Constantino Georgakis che à sacrificato i suoi 22 anni per la Libertà e
la Democrazia del suo paese. Tutti gli
Uomini Liberi rabbrividiscono davanti al suo Eroico Gesto. La Grecia
Libera lo ricorderà per sempre
που μεταφράζεται:
Στον νεαρό Έλληνα Κωνσταντίνο Γεωργάκη που θυσίασε τα 22
χρόνια του για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία της πατρίδας του. Όλοι οι
ελεύθεροι άνθρωποι σκιρτούν μπροστά στην ηρωική του χειρονομία. Η Ελεύθερη
Ελλάδα θα τον θυμάται για πάντα.
(Πηγή:wikipedia)
Αυτοπυρπόληση του Βασίλη Χαρισόπουλου
Η αυτοπυρπόληση του Βασίλη Χαρισόπουλου έγινε στις 27
Απριλίου 1987 στην πλατεία της Κατερίνης στη διάρκεια ενός συλλαλητηρίου που
οργάνωσε η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων του νομού Πιερίας. Ο 60χρονος αγρότης
ήταν οπαδός του ΠΑΣΟΚ και , αφού ήπιε δηλητήριο, αυτοπυρπολήθηκε σε ένδειξη
διαμαρτυρίας για την αποτυχία της πολιτικής της κυβέρνησης στα αγροτικά
ζητήματα. Μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, όπου όμως εξέπνευσε. Στην κασέτα που
ηχογράφησε πριν το θάνατό του, ανέφερε ως αιτία για την αυτοκτονία του τα
δίκαια της αγροτιάς. Επακόλουθο της αυτοπυρπόλησης ήταν η κλιμάκωση των
κινητοποιήσεων από τους αγρότες στην Πιερία.
(Πηγή:wikipedia)
Νεαροί Ρώσοι αυτοπυρπολούνται και πηδούν από γέφυρα – Για να πάρουν likes!
Τα βίντεο-σοκ που δημοσιεύει η Daily Mail δείχνουν μια παρέα
νεαρών από 20-24 ετών,
επάνω σε μια γέφυρα. Ενας φορά ένα μαύρο μπουφάν, και ένας
φίλος του τον περιλούζει με εύφλεκτο υγρό και λαμπαδιάζει. Αμέσως ο νεαρός πηδά
από τη γέφυρα στα νερά του
ποταμού. Το ίδιο
κάνουν άλλοι δύο νεαροί σε δεύτερο βίντεο. Ολα αυτά συμβαίνουν στην
πόλη Πένζα, στην νοτιοδυτική Ρωσία.
«Το κάναμε για τα like στα social media. Πήραμε την ιδέα από
έναν μπλόγκερ. Βάλαμε ένα
στοίχημα με τους φίλους μας και πηδήξαμε από τη γέφυρα.
Θέλαμε να έχουμε πολλά views», είπε ένας εξ αυτών στην Daily Mail.
(Πηγή http://www.iefimerida.gr/) Δείτε το σχετικό video στο δημοσίευμα εδώ
·«Η αντίληψη της Αναγέννησης ότι η σωματική, η
πνευματική και η ψυχική αγωγή του ανθρώπου πρέπει να στηρίζονται στη μελέτη
της ελληνικής και της λατινικής αρχαιότητας. Σκοπό του έχει να μελετήσει τον
αρχαίο κλασικό κόσμο πάνω στην ορθολογική και κριτική του διάσταση και να
υψώσει με τις αξίες που εκείνος καλλιέργησε, το ανθρώπινο πνεύμα.
·Τρόπος σκέψης που δίνει έμφαση στον άνθρωπο,
στις αξίες του και στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του.
·Είναι στάση ζωής που θεωρεί τον άνθρωπο πρώτη
αξία.
Þανθρωπιστικά
ιδεώδη:
·αγάπη
• δικαιοσύνη
• ισότητα
• ισοτιμία
• ελευθερία
• δημοκρατία
• ειρήνη
• φιλία
των λαών
• αλληλοσεβασμός
• απαλλαγή
από προκαταλήψεις, ρατσιστικές αντιλήψεις.
ÞΓιατί ο
ανθρωπισμός αποτελεί επιτακτικό αίτημα της εποχής;
·Οι εστίες πολέμου σε διάφορα μέρη της γης
παραβιάζουν το δικαίωμα στη ζωή.
·Η βία, η εγκληματικότητα και άλλα φαινόμενα
κοινωνικής παθογένειας παρατηρούνται με ιδιαίτερη έξαρση στην εποχή μας.
·Η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος
προκαλεί κινδύνους για τη σωματική υγεία και υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής.
ÞΗ
τεχνολογία και η επιστήμη, δίχως ανθρωποκεντρικό προσανατολισμό:
·δεν υπηρετούν τις πραγματικές ανάγκες του
ανθρώπου
·αρκετές φορές τα επιτεύγματα τους
χρησιμοποιούνται και εναντίον του.
ÞΟ χαρακτήρας
της σύγχρονης εργασίας:
·η κυριαρχία της μηχανής και η εξειδίκευση
διαμορφώνουν μονομερείς προσωπικότητες.
ÞΟι
ανθρώπινες σχέσεις:
·Κυριαρχεί η συμβατικότητα, η χρησιμοθηρική
αντίληψη, ο «οικονομικός» προσανατολισμός, η αλλοτρίωση.
·Το πνεύμα υλικού ευδαιμονισμού συντελεί στη
δημιουργία μονοδιάστατων προσωπικοτήτων, χωρίς ανθρωπιστικές αξίες.
ðΗ αξία του ανθρωπισμού
·Η ύπαρξη ανθρωπισμού εδραιώνει τη δημοκρατία, η οποία στις μέρες μας σε αρκετές
κοινωνίες δυσλειτουργεί. Η τήρηση και εφαρμογή των ανθρωπιστικών ιδανικών
επιβάλλει την ισονομία, τις ίσες ευκαιρίες για συμμετοχή στα κοινά και στα
κέντρα λήψης αποφάσεων. Ακόμη, όταν οι πολιτικοί εμπνέονται από ανθρωπιστικές
αρχές, αποφεύγονται τα αρνητικά φαινόμενα του λαϊκισμού, του τυφλού
κομματισμού και της δημαγωγίας, αφού αυτά αναιρούν κάθε έννοια σεβασμού στην
προσωπικότητα και νοημοσύνη του πολίτη. Κι ο σεβασμός είναι βέβαια θεμελιώδης
αρχή του ανθρωπισμού. Όταν μάλιστα επικρατεί η πίστη στον άνθρωπο και την
αξία του, προωθείται ο γόνιμος διάλογος, η ηγεσία διακρίνεται για το ήθος της
και οι ατασθαλίες εκλείπουν. Αυτονόητη, βέβαια, θεωρείται η τήρηση του
διεθνούς δικαίου, ενώ η ειρήνη -όταν αναβιώνουν οι ανθρωπιστικές αξίες- δεν
αμφισβητείται.
·Πέραν αυτών, ο ενστερνισμός των αξιών του ανθρωπισμού οδηγεί στην ηθική τελείωση
του ατόμου. Κι αυτό γιατί αυτές οι αρχές, όπως είναι η αγάπη, η
αλληλεγγύη και ο σεβασμός, άπτονται της ηθικής· ακόμη καλύτερα: συνιστούν την
ηθική πλήρωση. Κατ’ επέκταση, οι ανθρώπινες σχέσεις θα γίνουν πιο ουσιαστικές
και ζεστές. Ο ανθρωπισμός απελευθερώνει τα άτομα απ’ τα πάθη και τα ζωώδη
ένστικτα, τα ευαισθητοποιεί και τα εξευγενίζει, τα οπλίζει με εντιμότητα,
ειλικρίνεια και αγάπη. Έτσι, τα φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας που
μαστίζουν τις σύγχρονες κοινωνίες θα ελαχιστοποιηθούν. Σε γενικότερο πλαίσιο,
η επικράτηση του ανθρωπισμού θα σημάνει την έξοδο του υποανάπτυκτου κόσμου
από την εξαθλίωση με την αμέριστη βοήθεια του προηγμένου κόσμου. Παράλληλα, ο
σεβασμός στο συνάνθρωπο, όπως πρεσβεύει ο ανθρωπισμός, θα οδηγήσει
αναπόφευκτα και στο σεβασμό στο περιβάλλον του, στη φύση, αφού αυτή είναι
βασικός παράγοντας για τη ζωή και την
επιδιωκόμενη ποιότητα ζωής του ανθρώπου.
·Η προσφορά όμως του ανθρωπισμού δεν εξαντλείται
στα παραπάνω, αγγίζει και μάλιστα
καταλυτικά και το χώρο του πνεύματος.
Κι αυτό είναι φυσικό καθώς, όταν ο
ανθρωπισμός γίνεται πράξη, προσφέρονται ίσες και αληθινές ευκαιρίες για
μόρφωση και καλλιέργεια στον άνθρωπο, ποιοτική και σφαιρική ενημέρωση και
ανθρωπιστική εκπαίδευση. Έτσι, η πνευματική ανύψωση και ελευθερία γίνεται
πραγματικότητα και φαινόμενα όπως ο φανατισμός, ο ρατσισμός, η χειραγώγηση
και η μαζοποίηση -που τόσο ταλανίζουν την εποχή μας, αποφεύγονται.
·Επιπλέον, καθώς το ανθρωπιστικό πνεύμα οδηγεί
στην εσωτερική καλλιέργεια του ανθρώπου, θα
συντελέσει και στην ψυχική του ισορροπία. Ο εσωτερικά καλλιεργημένος
άνθρωπος είναι σε θέση να ελέγχει τα πάθη, τα ένστικτα και τις ορμές του να
μην παρασύρεται εύκολα από πειρασμούς καταναλωτικούς -και όχι μόνο- μηνύματα
επιτηδείων. Εκτιμά πιο εύκολα και πιο σωστά τις καταστάσεις και, γεμάτος
αυτοπεποίθηση, απεγκλωβίζεται απ’ το άγχος και την ανασφάλεια. Επίσης, μια
ανθρωπιστική κοινωνία, που πιστεύει και ενδιαφέρεται πραγματικά για εκείνο ο
άνθρωπος αναλαμβάνει ευκολότερα πρωτοβουλίες, καλλιεργεί το θάρρος και αποκτά κίνητρα για δημιουργία,
καλλιεργεί τις ψυχικές του αρετές και έχει τις ευκαιρίες να αξιοποιήσει ορθά
τον ελεύθερο χρόνο, ώστε να εξυψωθεί ψυχικά.
·Βέβαιο είναι ακόμη, ότι, όταν τα ανθρωπιστικά ιδανικά διαπνέουν τους επιστήμονες και τους
τεχνοκράτες, η γνώση θα χρησιμοποιηθεί προς όφελος του ανθρώπου και όχι
σε βάρος του, όπως συχνά σήμερα παρατηρείται. Η επιστήμη και η τεχνολογία
τότε θα υπηρετήσουν την ανθρώπινη φύση, θα έχουν σαν στόχο την ανακούφιση απ’
τον πόνο, την απλούστευση της ζωής και θα αποφεύγονται το άγχος, ο φόβος και
η ανασφάλεια απ’ την κακή χρήση της γνώσης και των τεχνολογικών επιτευγμάτων.
·Τέλος, ο
ανθρωπισμός επιδρά ευεργετικά και στον εργασιακό τομέα. Διαθέτοντας
ανθρωπιστικό πνεύμα ο εργαζόμενος αναγνωρίζει τον κοινωνικό χαρακτήρα της
εργασίας του, λειτουργεί ευσυνείδητα και προσπαθεί συνεχώς για την ποιοτική
και ποσοτική βελτίωση της παραγωγής. Ακόμη, μέσα στην εργασία του βλέπει την
προσωπική του ολοκλήρωση και απορρίπτει την υπερεργασία που οδηγεί
αναπόφευκτα στην αλλοτρίωση. Έτσι, βελτιώνεται η ποιότητα της εργασίας,
αυξάνεται η παραγωγή, αναπτύσσεται η οικονομία και η εργασία αποκτά την
κοινωνική και ανθρωποκεντρική διάσταση που της ταιριάζει. Φυσικά, όταν σε μια
κοινωνία κυριαρχούν το ήθος, η ευαισθησία, ο σεβασμός στον άνθρωπο, τότε η
ανεργία απουσιάζει.
ðΣήμερα
οι βασικότερες αιτίες που ωθούν τους
ανθρώπους και ειδικά τους νέους σε πράξεις εθελοντικής βοήθειας
σχετίζονται με:
·το αυξημένο βιοτικό τους επίπεδο
·το αίσθημα της κοινωνικής αλληλεγγύης
·την προβολή της ανθρώπινης δυστυχίας από τα
μέσα μαζικής ενημέρωσης
·την πίστη στη χαρά της προσφοράς
·τη διάθεση αντίδρασης στην επιβαλλόμενη
παθητικότητα του πολίτη κ.α.
·οραματιστές,
αγωνιστές => ενάντια στο κατεστημένο
·Η προσπάθεια αυτή όμως δεν ενδιαφέρει μεγάλη
μερίδα της κοινωνίας, καθώς δεν αποτελεί ένα γενικευτικό κοινωνικό πρότυπο
αλλά αφορά ένα μικρό τμήμα των πολιτών. Έτσι διαμορφώνεται η ανάγκη ο εθελοντισμός
να «καταλάβει» μεγαλύτερες ομάδες ανθρώπων.
ðΟι βασικότεροι τρόποι με τους οποίους
είναι δυνατόν να προωθηθεί η προσπάθεια αυτή είναι :
·η παρουσίαση σε όλο και μεγαλύτερο κοινό του
έργου των εθελοντών
·η παιδαγωγική αναγκαιότητα της καθημερινής
εθελοντικής δράσης.
Για να γίνουν πράξη αυτά πρέπει να συμμετέχουν
:
·η παιδεία, με προγράμματα εθελοντικής δράσης
·τα Μ.Μ.Ε., με την προβολή της δράσης των
εθελοντικών ομάδων
·οι ίδιες ομάδες, διευρύνοντας τους χώρους
παρέμβασης και παρουσίασής τους.
Η Κρήτη ενώθηκε επίσημα με τη μητέρα Ελλάδα την 1η Δεκεμβρίου του 1913 μετά από πολυετείς αγώνες και αναρίθμητες θυσίες και αίμα, που έχυσαν οι μαχητές της ελευθερίας προσπαθώντας να κάνουν το όνειρο πραγματικότητα.
Το παρακάτω video από το ΕΘΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΡΕΥΝΩΝ
ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΩΝ "ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ Κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ"
παρουσιάζει όλη τη μακρά και επίπονη προσπάθεια των
Κρητών από την επανάσταση του 1821 μέχρι και την ένωση
Το παρακάτω ντοκιμαντέρ δημιουργήθηκε από μια ομάδα μαθητών (ΓΕΛ Αλινιανού & 1ο ΕΠΑΛ Χανιών) για τον 3ο Πανελληνιο Διαγωνισμό Ιστορικού Ντοκιμαντέρ του περιοδικού "Νέα παιδία" και της ΕΡΤ.
Η άφιξη των προσφύγων στην Ελλάδα, κυρίως μετά η μεγάλη καταστροφή του 1922, ήταν ένα γεγονός που λειτούργησε ως καταλύτης στη δυναμική της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας φυσικά, εκτός βεβαίως του ότι αποτέλεσε μια πρωτοφανή ανθρώπινη τραγωδία με ανυπολόγιστες συνέπειες, κυρίως για τον ψυχισμό των προσφύγων.
Ο ερχομός, η αποκατάσταση και η ένταξη των προσφύγων στην ελληνική κοινωνία ήταν, κατά γενική ομολογία, το σημαντικότερο επίτευγμα του νέου ελληνικού κράτους. Χρειάστηκε βέβαια να περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι η αφομοίωση να επιτευχθεί και μέχρι τότε οι πρόσφυγες αντιμετώπισαν την καχυποψία, την εχθρότητα και τις συκοφαντίες των γηγενών κατοίκων που τους είδαν ανταγωνιστικά σε πολλούς τομείς.
Κατατοπιστικά είναι τα παρακάτω video
Διαβάστε επίσης τα παρακάτω αφιερώματα εφημερίδων σχετικά με το θέμα:
