Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2021

ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ


 ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΣΥΝΕΞΕΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ Γ΄Λ

ΚΕΙΜΕΝΟ 1       

Η παγκοσμιοποίηση της εκμετάλλευσης των παιδιών

 

       Η είδηση δεν συγκίνησε κανέναν. Οι πάσης αποχρώσεως εφημερίδες και γενικά τα ΜΜΕ ήταν απασχολημένα με το να αναλύουν το «μήνυμα των εκλογών» και έτσι δεν βρήκαν την ευκαιρία ούτε να αναλύσουν ούτε να καταγγείλουν ότι στην Κωνσταντινούπολη παιδάκια 10-12 ετών ράβουν τα τζιν Benetton με μεροκάματο λιγότερο του ενός ευρώ την ημέρα. Κανένας δεν φώναξε για σκάνδαλο, γιατί φαίνεται ότι στην εποχή της παγκοσμιοποίησης δεν έχουμε να πούμε τίποτα για την παγκοσμιοποίηση της εκμετάλλευσης των παιδιών.

  Το θέμα -αν δεν μας φαίνεται φυσιολογικό- δεν μας απασχολεί. Στην εποχή μας σκάνδαλο είναι ότι πέφτει το Χρηματιστήριο και όχι ότι κάθε λεπτό πεθαίνουν 25 παιδιά από ασιτία· ότι 250 εκατομμύρια αγοράκια και κοριτσάκια σε όλον τον κόσμο ηλικίας 5-14 χρόνων δουλεύουν 14-16 ώρες την ημέρα δένοντας κόμπους σε χαλιά, στρίβοντας φύλλα καπνού, κόβοντας σπίρτα· ότι παιδάκια παραμορφώνουν τα χέρια τους ράβοντας μπάλες, κόβοντας διαμάντια, παραμορφώνουν τα πόδια τους δουλεύοντας σε υαλουργίες, σε νταμάρια ή κάνοντας τους βαστάζους στις αγορές· ότι κοριτσάκια όχι μεγαλύτερα από 12 χρόνων πωλούνται για τα χαρέμια των αραβικών κρατών σαν αγελάδες σε παζάρια· ότι αγοράκια και κοριτσάκια πουλούν το κορμί τους στους δρόμους της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής.

    Ο Μπένετον δεν είναι ούτε χειρότερος ούτε καλύτερος από τους υπόλοιπους άρχοντες των πολυεθνικών: από τη Nike, την Adidas, τη Fiat, τη United Fruit κ.τ.λ. Ακολουθεί τους νόμους της ελεύθερης αγοράς, όπως κάνουν όλοι, μεταφέροντας την παραγωγή του εκεί όπου το κόστος εργασίας είναι χαμηλότερο· εκεί όπου τα δικαιώματα εργασίας είναι ελάχιστα ως ανύπαρκτα. Και αν σε αυτές τις χώρες δουλεύουν μωρά, δεν φταίνε οι καθώς πρέπει καπιταλιστές της πολιτισμένης Δύσης. Φταίνε οι νόμοι των υπανάπτυκτων κρατών, φταίνε οι βάρβαροι γονείς του Τρίτου Κόσμου που βάζουν τα παιδιά τους να δουλεύουν.

    Όμορφος ο κόσμος της ελεύθερης αγοράς· ο κόσμος της παγκοσμιοποίησης που «προάγει τον πλούτο των εθνών και την ευημερία των ατόμων». Υπάρχουν στον πλανήτη ένα δισεκατομμύριο φτωχά παιδιά και οι στατιστικές της Unicef λένε ότι το ένα στα δύο εργάζεται στην κυριολεξία για ένα πιάτο φαΐ στις βιομηχανίες που παράγουν προϊόντα made in... που πωλούνται στις αγορές της Δύσης. Οι στατιστικές επίσης λένε ότι το ένα στα δύο παιδιά των φτωχών και απόκληρων του πλανήτη είναι πλεονάζον. Οι αγορές δεν το χρειάζονται. Δεν είναι παραγωγικό. Και όποιος δεν παράγει, ως γνωστό, δεν χρειάζεται. Γι' αυτό καλύτερα να πεθαίνουν προτού μεγαλώσουν και γίνουν επικίνδυνα. Για του λόγου το αληθές, οι παρααστυνομικές ομάδες στη Βραζιλία δολοφονούν κατά μέσο όρο τέσσερα παιδιά την ημέρα, ενώ στη ναρκοδημοκρατία της Κολομβίας (που είναι πιο παραγωγικοί) φθάνουν τα έξι παιδιά ημερησίως.

  Για όσους σηκώνουν τους ώμους νομίζοντας ότι αυτά συμβαίνουν μακριά τους, στη γη των βαρβάρων, έχω δυσάρεστα νέα. Σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας των ΗΠΑ, πέντε εκατομμύρια παιδιά -κυρίως μεταναστών από τη Λατινική Αμερική- εργάζονται οικοδομώντας το αμερικανικό θαύμα. Στα αγροκτήματα-μοντέλο του κράτους της Καλιφόρνιας 500.000 παιδιά από 5 ως 12 ετών δουλεύουν, για δύο δολάρια, 12 ώρες την ημέρα κάτω από τεχνητές βροχές εντομοκτόνων. Στη Βρετανία (όπου η παιδική εργασία επιτρέπεται διά νόμου από 13 χρόνων) τέσσερα στα δέκα παιδιά εργάζονται με πενιχρά μεροκάματα.

  Τα παιδιά του κόσμου ουρλιάζουν στέλνοντας μηνύματα αγωνίας, αλλά αυτά δεν φθάνουν στα αφτιά μας. Έχουμε άλλα σοβαρότερα προβλήματα να λύσουμε από εκείνα της φτώχειας, της εκμετάλλευσης, της ανισότητας, της περιθωριοποίησης, της αδικίας και έτσι δεχόμαστε ότι μπορούμε να θυσιάσουμε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά (των άλλων) στον βωμό της παγκοσμιοποίησης.

(Β. Μουλόπουλος, εφημ. Το Βήμα)

 

 

ΚΕΙΜΕΝΟ 2




ΠΗΓΗ: Universal Press syndicate

ΚΕΙΜΕΝΟ 3

«Του Κόσμου Οι Λαοί» (στίχοι του τραγουδιού του συγκροτήματος «Κοινοί Θνητοί», 2018)

Έχει αίμα το Adidas το καινούριο που φοράω
και το κινητό στη θήκη που στο χέρι μου κρατάω
έχει κόπο και ιδρώτα το πουκάμισο το 
Armani
και κουβάλημα οι σπόροι στου καφέ μου το χαρμάνι

Έχει πόνο και φοβέρες κάθε κουταλιά Nutella
και το δέρμα που χρειάστηκε στης μπάλας μου την γκέλα
έχει δάκρυα ο κάθε κόμπος που έχω στο χαλί μου
και το τζόκεϊ που με μαγκιά φοράει η κεφαλή μου

Γιατί όλα όσα είπα της ζωής μου προϊόντα
μου τα αφήσαν οι δικοί μου ή τα αγόρασα από σπόντα
τα δουλέψανε παιδιά που είναι γεννημένα δούλοι
μεροφάι μεροδούλι, και εμείς παίζουμε κρυφτούλι

Τυνησία και Σουδάν Μαλαισία Πακιστάν
και δεκάδες χώρες που τα πιτσιρίκια δεν θα φαν
για να έχω εγώ μπουφάν με υπογραφή της 
Nike
μπας και δώσει ο Θεός να μου κάνουν κανένα 
like


ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

 

Α. Να δώσετε με συντομία (50-70 λέξεις)τους λόγους για τους οποίους, σύμφωνα με το κείμενο, υπάρχει εκμετάλλευση των παιδιών σε παγκόσμια κλίμακα.

 

Β1.    Μελετήστε την 1η, την 3η και την 6η παράγραφο του άρθρου και εντοπίστε τα σημεία που ο αρθρογράφος χρησιμοποιεί την ειρωνεία:

α) να αναφέρετε εναντίον ποιων στρέφεται η ειρωνεία του και

β) να αξιολογήσετε το επικοινωνιακό αποτέλεσμα που κάθε φορά επιτυγχάνεται.

 

 

Β2.    Μελετήστε την 2η παράγραφο. Ποιος είναι ο στόχος του αρθρογράφου; Με ποιους τρόπους υπηρετείται αυτός ο στόχος και πώς τους αξιολογείτε; (προσέξτε και τις γλωσσικές επιλογές του π.χ. υποκοριστικά, σχήματα λόγου κ.ά.)

 

 

Β3.    Μελετήστε την 5η παράγραφο του κειμένου. Ποιος είναι ο στόχος του αρθρογράφου; Με ποιους τρόπους υπηρετείται αυτός ο στόχος και πώς τους αξιολογείτε;

 

 

Β4.    Με ποιους τρόπους αναπτύσσει ο αρθρογράφος την πρώτη παράγραφο;

 

 

Β5.  α) Στο άρθρο του ο Μουλόπουλος χρησιμοποιεί το α΄ πληθυντικό. Τι επιτυγχάνει με την επιλογή αυτή;

    β) Στην τελευταία παράγραφο να αντικαταστήσετε το α΄ πληθυντικό πρόσωπο με β΄ πληθυντικό. Ποια αλλαγή παρατηρείτε στο ύφος και το επικοινωνιακό αποτέλεσμα;

 

 

Β6.    Να αντικαταστήσετε τις έντονα τυπωμένες μεταφορικές φράσεις με άλλες που να αποδίδουν με σαφήνεια το νόημα.

 

 

Β7.  Να σχολιάσετε σε μια παράγραφο 70-80 λέξεων περίπου το περιεχόμενο του κειμένου 2.

 

 

Β8. α. Ποιο πιστεύετε ότι είναι το κοινό σημείο των τριών κειμένων από πλευράς περιεχομένου;

β. Με ποιον τρόπο δίνεται το θέμα σε κάθε κείμενο και ποιον από τους τρεις θεωρείτε πιο πετυχημένο, λαμβάνοντας πάντα υπόψη το σκοπό του κάθε κειμένου. 

 

 

Γ. Ποιο είναι το βασικό, κατά τη γνώμη σας, θέμα των στίχων του τραγουδιού  «Του Κόσμου Οι Λαοί»;  Να το τεκμηριώσετε με 3-4 κειμενικούς δείκτες. Ποια η προσωπική σας άποψη για το θέμα;

 

 

Δ. Παρά τη συνταγματική κατοχύρωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων του παιδιού παρατηρείται σε αρκετές περιπτώσεις κατάφωρη παραβίασή τους. Σε ένα άρθρο 400 λέξεων  που θα δημοσιευτεί στην εφημερίδα του σχολείου σας να καταγγείλετε φαινόμενα παραβίασης των δικαιωμάτων του παιδιού στις μέρες μας.

Ποια πρέπει να είναι η στάση μας ως πολιτών απέναντι στο πρόβλημα;

Να αξιοποιήσετε δημιουργικά πληροφορίες από τα κείμενα αναφοράς.


ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το κείμενο 1 με τις ερωτήσεις Β1 - Β6 είναι αναρτημένο στο προσωπικό blog  του καλού συναδέλφου και φίλου Λάζαρου Λαζαρίδη (http://filologika-logika.blogspot.com/2020/03/2020_25.html) και το χρησιμοποιώ με την άδειά του.




 












Παιδική εργασία και εκμετάλλευση  
Του Κόσμου Οι Λαοί (Από το συγκρότημα "Κοινοί θνητοί" 2018)
"Unos países poseen, en fin, abundantes recursos,
otros no poseen nada.
¿Cuál es el destino de estos?
¿Morirse de hambre?
¿Ser eternamente pobres?
¿Para qué sirve entonces la civilización?
¿Para qué sirve la conciencia del hombre?
¿Para qué sirven las Naciones Unidas?"1
  • 1."Κάποιες χώρες έχουν άφθονους πόρους
    Ενώ άλλοι δεν έχουν τίποτα
    Ποια είναι η μοίρα τους?
    Να πεθάνουν από την πείνα?
    Να υπάρχει για πάντα φτώχεια?
    Ποιος είναι τότε ο σκοπός του πολιτισμού?
    Γιατί τότε υπάρχει η ανθρώπινη συνείδηση?
    Ποιος είναι τότε ο σκοπός του ΟΗΕ?"
                                            Φιντέλ Κάστρο - Απόσπασμα από την ομιλία του στον ΟΗΕ (1979)
 
Έχει αίμα το Adidas το καινούργιο που φοράω
και το κινητό στη θήκη που στο χέρι μου κρατάω
έχει κόπο και ιδρώτα το πουκάμισο τ' Armani
και κουβάλημα οι σπόροι στου καφέ μου το χαρμάνι
Έχει πόνο και φοβέρες κάθε κουταλιά Nutella
και το δέρμα που χρειάστηκε στης μπάλας μου τη γκέλα
έχει δάκρυα ο κάθε κόμπος που 'χω στο χαλί μου
και το τζόκεϊ που με μαγκιά φοράει η κεφαλή μου
Γιατί όλα όσα είπα, της ζωής μου προϊόντα
μου τ' αφήσαν οι δικοί μου ή τ' αγόρασα από σπόντα
τα δουλέψανε παιδιά που 'ναι γεννημένα δούλοι
μεροφάι μεροδούλι και εμείς παίζουμε κρυφτούλι
Τυνησία και Σουδάν, Μαλαισία, Πακιστάν
και δεκάδες χώρες που τα πιτσιρίκια δεν θα φαν
για να έχω εγώ μπουφάν με υπογραφή της Nike
μπας και δώσει ο Θεός να μου κάνουν κάνα "Like"
 
Όταν έβγαινα να παίξω στην αλάνα με τη μπάλα
κάποιες οικογένειες δεν είχαν να πάρουν γάλα
Όταν άφηνα χαρταετό στον ουρανό να ανέβει
κάποιοι αφήναν το παιδί τους μοναχό να ζητιανεύει
Όταν μου 'λεγε η γιαγιά μου κάθε βράδυ παραμύθια
σκότωναν αθώες ψυχές, άλλωστε, έτσι από συνήθεια,
όταν μου 'φερνε η νονά μου τη λαμπάδα και παιχνίδια
συνομήλικοί μου ψάχναν την τροφή τους στα σκουπίδια
Όταν έβλεπα μικρός το "Xοντρό και τον Λιγνό"
βάζαν σκλάβους να δουλεύουν στα ορυχεία του Κονγκό
όταν οι γονείς μου μ' είχαν όλο αγκαλιές και χάδια
χαρτομάντηλα πουλούσαν και λουλούδια στα φανάρια
Ό,τι φόρεσα ως τώρα Nike, Puma και Sportex
τα 'χουν φτιάξει δια της βίας στην Ασία, στο Μπαγκλαντές
όσα λόγια και να πω, όσους στίχους και να γράψω,
στράφι θα πάνε κι αυτοί αν τον κόσμο δεν αλλάξω
 
Σε αυτή την μηχανή, του κόσμου οι λαοί
αντί για λάδι καίνε ανθρώπου αίμα
μα αλλάζουν οι καιροί και θα 'ρθει η στιγμή
κι ο δούλος θα 'ναι αυτός που βάζει στέμμα
 
Όταν έπαιζα μικρός με το πρώτο το Nintendo
στην Ινδία οι ανήλικοι κουβάλαγαν τσιμέντο
όταν έφτιαχνα το δέντρο με φωτάκια και στολίδια
τα παιδιά στη Βραζιλία ψάχναν μέσα στα σκουπίδια
Όταν έκανα ποδήλατο στο δρόμο τα απογεύματα
συνομήλικους στην Κίνα τους σκοτώναν για μοσχεύματα
κοκκίνιζα σαν κοίταζα της τάξης τα κορίτσια
ενώ στην Ινδονησία τα πουλούσανε για βίτσια
Όταν έβλεπα τον Αλαντίν στην Disney με το τζίνι
τα αδέλφια μου γαζώνανε κάτω στη Παλαιστίνη
μα σε ευχαριστώ Θεέ, που 'χω και έναν ΟΗΕ
και να ενδιαφερθώ γι' αυτά δεν χρειάστηκε ποτέ
Να είναι καλά και το ΝΑΤΟ και οι Ηνωμένες Πολιτείες
της θρησκείας το αδερφάτο, μ' όλες τις παιδεραστίες
μα όμως πάνω από όλα τα άλλα, στου μεγάρου μας τη σάλα
δεν θα είχες την κουτάλα, αν δεν ήσουν καπιτάλα
 
Και το σύστημα ρολόι που ρυθμίστηκε να τρώει
την εργατική την τάξη που όλα αυτή τα έχει παράξει
μα άντε να το καταλάβει και μετά ποιος θα προλάβει
απ' το κύμα να γλυτώσει και πανί να ανασηκώσει
 
Στο σχολείο ως αριστούχος να κρατάω τη σημαία
ήμουν από άλλη χώρα και δεν μ' έκανες παρέα
με έχεις σκοτώσει στο Ιράκ, στο Βιετνάμ, στη Παλαιστίνη
εγώ αγέννητο μωρό και δεν είχα καν ευθύνη
Μου έχεις βγάλει τα όργανα μου, μπας και πάρεις τα λεφτά σου
για να ζήσουν παραπάνω λίγο τα αφεντικά σου
με είχες σκλάβο στο παζάρι και με πούλαγες, φαντάσου
θα γυρίσει ο τροχός και θα 'ρθει και η σειρά σου
μέσα σ' αυτήν την μηχανή αν ενωθούμε όλοι μαζί
και χαράξουμε αντίθετη πορεία στο γρανάζι
ένα θα γίνω εγώ και εσύ και θα έρθει εκείνη η στιγμή
όπου αλλάζουν οι καιροί και σίγουρα θα τους πειράζει
Αρκεί σε αυτή την μηχανή, όλου του κόσμου οι λαοί
αν σταματήσουμε για πάρτη τους άλλο να χύνουμε αίμα
και θα έρθει εκείνη η στιγμή που η φωνή μας θα ακουστεί
κι ο δούλος μόνος νικητής στην κεφαλή θα βάζει στέμμα
 
Σε αυτή την μηχανή, του κόσμου οι λαοί
αντί για λάδι καίνε ανθρώπου αίμα
μα αλλάζουν οι καιροί και θα 'ρθει η στιγμή
κι ο δούλος θα 'ναι αυτός που βάζει στέμμα
                                                                        https://lyricstranslate.com

Το τραγούδι μετά από πολλές περιπέτειες λόγω  του αποκλεισμού  του από το you tube (www.alfavita.gr/koinonia/328564_youtube-apokleiei-tragoydi-toy-kosmoy-oi-laoi-ton-koinon-thniton) κυκλοφορεί χωρίς το video που το συνόδευε με τον τίτλο "Σ'αυτή τη μηχανή"

Δείτε και εδώ πρόσθετο υλικό για τα δικαιώματα του παιδιού

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου