Σχολιασμός παραθέματος (σελ. 151 – 152 σχολ. βιβλίου) [Ψήφισμα που εγκρίθηκε από τους πρόσφυγες στο πάνδημο συλλαλητήριο στην Ομόνοια στις 21 – 1 – 1923].
Όταν έγινε γνωστή η υπογραφή της Σύμβασης Ανταλλαγής και οι όροι της, οι πρόσφυγες που βρίσκονταν στην Ελλάδα αντέδρασαν έντονα. Έτσι, εννιά ημέρες πριν την υπογραφή της Σύμβασης, οργάνωσαν συλλαλητήριο στην Αθήνα για να εμποδίσουν την υπογραφή της. Για τον ίδιο σκοπό οργανώθηκαν συλλαλητήρια και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Τα επιχειρήματα που επικαλούνται οι πρόσφυγες εναντίον της ανταλλαγής των πληθυσμών (σύμφωνα με το ψήφισμα που εγκρίθηκε από τους ίδιους στο συλλαλητήριο της 21 Ιανουαρίου 1923 στην Αθήνα) είναι τα εξής:
α) Πρώτα απ’ όλα, η ανταλλαγή γίνεται με άνισους όρους καθώς οι ελληνικοί πληθυσμοί της Τουρκίας, που προβλέπεται να εγκατασταθούν στην Ελλάδα ανέρχονται στο 1.200.000, ενώ ο αντίστοιχος αριθμός των μουσουλμάνων που θα εγκατασταθεί στην Τουρκία δεν ξεπερνά τις 300.000.
β) Η ενέργεια αυτή αντιτίθεται προς τα ιερότερα δικαιώματα του ανθρώπου, της ελευθερίας και της ιδιοκτησίας και πλήττει την παγκόσμια ηθική.
γ) Επιπλέον, η ανταλλαγή δεν είναι προαιρετική, αλλά αποτελεί μια νέα μορφή αναγκαστικού εκπατρισμού και μάλιστα στερεί από τους πρόσφυγες τις περιουσίες τους. Εξάλλου, η απειλή της σφαγής των πληθυσμών, δεν άφηνε περιθώρια στους Έλληνες της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Ανατολικής Θράκης να παραμείνουν στις εστίες τους.
δ) Ακόμη, η παρουσία των Ελλήνων στη Μικρά Ασία είναι μακραίωνη και τα δικαιώματά τους απαράγραπτα και αναπαλλοτρίωτα.
Κλείνοντας το ψήφισμά τους, αξιώνουν την επιστροφή στις πατρίδες τους και ζητούν εγγυήσεις για να καταστεί αυτή υλοποιήσιμη, ενώ αν δεν συμβεί αυτή, είναι αναγκασμένοι να καταγγείλουν την αδικία , σαν μια προσβολή κατά της ανθρωπότητας και του πολιτισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου